محمد مهدی فروزان:
عنصر خط و نقطه و سطح و حجم: در این فیلم از عنصر خط، به ویژه خط مایل به معنی تحرک و عدم ثبات و بی نظمی استفاده شده است. دیواره های خانه مرد از زیر آب تا بالا نشان دهنده همین عدم ثبات بود.
در تصویر نیز سطح هایی هندسی از قبیل مربع نیز زیاد استفاده شده بود. مثل قاب عکس ها یا دریچه ورود به دنیای آب که بیانگر تعادل و بی حرکتی بود.
حجم نیز در تصویر مشهود بود و آن هم کلیت خانه مرد قصه از بالا یا از زیر آب با بالا بود که دارای طول و عرض و ارتفاع بود.
نقطه ای هم که در تصویر مشهود بود باز هم تک خانه مرد قصه ببود که تنها در میانه آب سر بلند کرده بود و توجه مخاطب را بر می انگیخت.
عنصر رنگ: در ایین فیلم از رنگمایه زرد و نارنجی کمرنگ ( با غلظت کم) استفاده شده ببود و نیز ارزش رنگ در زمان حال آن فرد تاریک و در یادآوری گذشته روشن تر بود.
در اینج در رنگ لباس مرد از ررنگ قرمز و سبز بهره گرفته شده بود که این دو باهم رنگ های مکمل هستند.
در این تصویر از رنگ مایه زرد ماییل به قهوه ای و و سبز استفاده شده است که خیلی مفهوم بشاش بودن و سرزندگی رنگ زرد و نارنجی را نمی دهد و برعکس تداعی کننده نوعی حالت تاسف و افسردگی است. هم چنین استفاده از رنگ قهوه ای و کرم در یادآوری گذشته نشان دهنده قدمت است.
رنگ آبی با غلظت کم هم بیانگر نوعی ارامش در تصوییر است.
کادر تصویر غالبا ببه صورت افقی است و در نماهایی از نسبت طلایی بهره برده شده است. مثل نشستن مرد روی صندلی و دیدن قاب عکس ها
ترکیب بندی: در این جا ما شاهد تضاد هایی از نوع بزرگ و کوچک( در اندازه قاب عکس ها و وسایل داخل خانه) زیاد و کم( حجم آب و حجم کم فضای داخل خانه) بلند وکوتاه( قسمت پایین ساختمان ها در زیر آب بلند و قسمت از آب بیرون زده کوتاه می باشد)
از جهت نشانه شناسی این طور به نظر می رسد که در تحلیل این تصویر می توان از تحلیل همنشینی استفاده کرد بدین معنا که عناصر در فیلم به صورت یک سلسله ای از رویداد ها با بازگست به گذشته روایت گردید
مهدیار ساروخانی:
خطوط خمیده انسان را یاد پیری و مرگ می اندازد. همان طور که مشاهده کردیم، اندام پیر مرد به صورت فانتزی خمیده بود و قوز گردنش این حس فرسودگی را به ما القا میکرد.
نکته ی دیگری که به ذهنم رسید استفاده از ابزارهای گوناگون برای خلق پرسپگتیو بود. در کل محور اصلی این انیمشن همین بحث پرسپکتیو است.ساخت نمای سه بعدی در محیط دو بعدی. به عنوان مثال در آن قسمت هایی که پیرمرد به طبقاتی پایی می رفت، ما عمق دهی و درک فضا را با استفاده از خطوط مورب احساس می کردیم با این شیوه، عمق دهی خوبی را به تصویر می داد.یا در جای دیگر تصاویری از شهر را می دیدم؛ اجسام دور تر تار بودند و واضح نبودند و اجساز نزدیک تر واضح بودند. به علاوه این که بزرگی و کوچکی اجسام نزدیک و دور هم جای توجه دارد اما به نظرم کاملا بدهی است.آخرین مثالی که هم که در باره این مبحث میزنم این است:آن نقطه ی استرات اصل جریان که با افتادن پیپ آن پیر مرد شروع می شود؛ برای نشان دادن غرق شدن آن به مخاطب،پیپ را آرم آرم کوچک و کوچک تر می کندتا ناپدید می شود.
نکته ی دیگری که توجهم را جلب کرد این بود که ساختار و حجم طبقات پایین بیشتر به شکل مربع بود .این نشان از استواری لایه های پایینی است یا مثلا استحاکم پایه ی زندگی این زوج...و وقتی به طبقه آخر می رفتیم حجم خانه کم تر و شبیه مثلث می شد که این بی ثباتی و شکنندگی ایام پیری و تنهایی را باز تاب می کند.
رنگ قرمز لباس پیرمرد به نظر می رسد بیشتر برای جلب توجه کردن این کاراکتر است نه به خاطر گرمای رنگ قرمز و مهیج و محرک بودنش؛ شاید رنگ سبز شلوارش هم دلیل بر این مدعا باشد؛ زیرا کناره هم قرار گرفتن رنگ سبز و قرمز، جلب توجه میکند.همچنین برای کمپوزیسیون، در پس زمینه، از رنگ های سرد استفاده شده و در پیش زمینه ی ما که همان پیرمرد است از رنگ قرمز برای تقویت پرسکتیو استفاده شده است.
وقتی پیرمرد به طبقات پایینی می رود برای القای فضای متروک و دل گیر از رنگ آبی با ترکیب سبز استفاده شده است.زمانی که فلش بک به گذشته ی زندگی اش میزند و خاطراتش زنده می شود،پس زمینه ی ما گاهی سفید است که نماد روحانیت و پاک بودن فضا ست و گاهی ته مایه هایی از نارنجی است که رنگ پس زمینه قرار می گیرد و تا شور و شوق و پویایی و هیجان را نشان دهد.
و در کلام پایانی هم دوست داشتن این نکته را بیان کنم که ای کاش تحلیل ما از این انیمیشن صرفا از دیدگاه بصری و ارتباطات تصویری نبود.روح این اثر و سناریو اش بسیار جذاب بود. غم و اندوه و سرگذشت و آمدن و رفتن های انسان ها و قصه و داستان بودنِ زندگی کردن را روایت می کرد
روز ها گر رفت گو رو باک نیست!
تو بمان ای آن که جز تو پاک نیست
عباده امین:
عنوان دیگر برای فیلم :مردن در حال زندگی
در ابتدای فیلم ودر اولین کادر هنگام شروع فیلم وقبل ازاینکه اون ادم روی صندلیش بشنه میبینیم :
_عکسها که با درجات متفاوت رنگ قهوه ای است واز (مونوکروماتیک)استفاده شده که از درجه های متفاوت یک رنگ استفاده شد .واین چیزی حالت القا کرد .بجوز رنگ تلویزیون که رنگ سبزی داشت نشان دهنده ای تازه بودنش انگار که همه چیزی در فلم قدیم هستش بجز اون مرد وتلویزیونش
_انتخاب رنگ قهوه ای :رنگ کلاسیکی هستش ونشان دادن قدمت اون عکسها ویاد اوری احساسات خوب و ارامش که در زمان گذشته بود
بعد شخصیت فیلم ما با رنگهای قرمز خالص نشان دهنده ای شور وهیجان است ورنگ سبز که نشان دهنده ای احساسات تازگی وطراوت روی صندلی نشست ودارد به اون عکسها نگاه میکند
_با یک نگاه کلی به کادر اخیر ما یه حالتی تضاد تشکیل کرد که شخصیت اصلی ما شور وهیجان وتنها بودن وانگار که از حاضرش راضی نیستش وهمیشه در گذشته ایش زندگی میکند
نکته:یک حالت تضاد در اواخر صحنه ایجاد شد وقتی دود سیگاری اش با رنگ سفید بود ورنگی غالب بقیه کادر قهوه ای بود .واز (پایب )که همیشه در دستش هستش میفهمیم که تنها دوست مونده براش ...
_ودر ادامه ای وبعد از صید ماهی افق مشخص میشود ویک حالتی (تعادل غیر قرینه)در ترسیم وجود داشته باشد که حالتهای ارام وبی حرکتی زندگی اون بنده نشون میدهد وحالت های خشک زندگی بودنش وخالی از هیجان نشون دهد .وخط افق حالتی منحنی داشت که از نظر (وایسلی کاندنیکی)نشانه ای مرگ انگار ساخت کننده اون فیلم میخواهد به ما نشون دهد که اون کسی داخل فیلی بعد از مرگ عزیزانش حالت مرگ هم گرفت
_از حجم مکعب مربع برای خانه استفاده شده بیان استقامت و استواری ونظم در خانه اش در مدت طولانی اش وتکه تکه های اجر شکل مربع ومستطیل دارد که نشان دهنده ای نظم انها است ورنگشون هم هست نشان دهنده ای قدیم بودنشون وقدیم بودن اون بنده وداستان
بعد ووقتی شب شده همه کادر رنگ ابی داشت وخونه های رنگ نزدیک به سیاه داشت وهمه خونه های خاموش بودن نشان دهنده ای خالی بودن اون خونه ها بجوز خونه ای اون کسی وما میفهمیم که اون کسی تنها زندگی میکند وزندگیش بعد از مرد عزیزانش خالی شده
_لباس غواصی سبزابی است که نوعی سکونت دارد در پخش زیادی از فیلم (پرسپکتیو)واضح هستش وتمام خاطراتش با رنگ قهوه ای وکرم است .بیانگر ارامش وخوشحالی در روزهای گذشته اون مرد >
_پنجره خانه ای شکل مستطیل داشت نشانه ای استقامت پنجره وخط افقی موجود در پنجره نشان دهنده ای ارامش وسکونت ظاهری پنجره و اون مرد
_ووقت اون مرد مره شنا میکنه زاویه دوربین بین یکی از قسمت های پنجره یعنی پنجره ای کادر افقی برای اون کسی به کار رفت نشان دادن حالت سکون وشرایط میدهد
_قاب عکسها در ابتدای فیلم شکل خاصی نداشت حالت پراکندگی داشت اما در زمان گذشته شکل مثلثی بودند .نشان دهنده ای هیجان وتحرک وپویایی وخوش بختی در روهای گذشته ای اون کسی .
وقت اون کسی به خاطراتش مرور کرد میبینیم که یک میز گرد که نشان ارامش در گذاشته که صندلی به شکل مربه دور ان چیده شدند نشان ظم واستقامت است خانواده ای سه نفر هستند که به شکل مثلثی دور یک میز نشستند نشانهای هیجان و شور وپویا است
و نور زرد درپایان فیلم از خانه اش در اورد نشان زندگی بودن اون کسی ووجود حیات در اون خانه .......
سید محمد حسن ثامنیان:
در ابندای شروع انیمیشین ما شاهد قاب هایی که به دیوار هستند هستیم که خود نشانگر سطوح هندسی مثل مربع و دایر هستند.
شکل هندسی مربع به معنی محکم و ایستاده و متعادل است و شکل هندسی دایره نماد آرامش و تداوم است. در ابتدا برای لباس سوژه ی مورد نظر از رنگ های مکمل یعنی سبز و قرمز استفاده شده است که خود موجب بهتر دیده شدن این رنگ هاست.
در ادامه ، تصویر میز این خانه دیده می شود که از عنصر ریتم استفاده کرده است. عناصر بصری در این انیمیشین به وفور دیده می شود . زمانی که خانه ها را روی آب نشان می دهد ، خانه ها نمود حجم هستند و همچنین در ترکیب شکل خانه از خط های عمودی و مایل استفاده شده است. در همین تصویری که خانه ها بر روی سطح آب نشان می هد ، از پرسپکتیو استفاده می کند و خانه های دور تر را کوچک تر نشان می دهد تا عمق نمایی به خوبی انجام بگیرد.
آنجایی که در خانه را باز می کند ما شاهد عناصر بصری نقطه هستیم و پس از آن تضاد خط و سطح نیز می بینیم. شکل ساختمان خانه از خطوط مایل استفاده شده که نشانگر عدم ثبات و تحرک است.
در بحث عناصر بصری ، آجر ها و همچنین قسمت بالای یکی از خانه ها که از آب بیرون است و شکلی مخروطی دارد بیانگر حجم هندسی است. همچنین بارش باران که همان خط های مایل هستند و نشانگر تحرک و بی ثباتی را دارد .
زمانی که طبقه های زیرین را از قسمت دریچه ها نشان می دهد از فن پرسپکتیو و عمق نمایی استفاده می کند. در بحث تعادل نیز زمانی که شکل ساختمان را که درون اب هست نشان میدهد از تعادل قرینه بهره برده است.
از نظر تضاد نیز به فور می بینیم . تضاد تیره و روشن ، تضاد خط و سطح و تضاد کوچک و بزرگ ها به خصوص در قاب ها به خوبی دیده می شود. در بحث رنگ نیز از قهوه ای بیشتر استفاده می کند که نمود گذشته است و همچنین بی خطری و آرامش را بهمراه دارد.
و همچنین رنگ آبی دریا که یک حس خوب و اطمینان خاطری می دهد و خط افقی سطح آب که نمود سرد بودن و آرام بودن است.
مصطفی رنجبری:
در اولین نما تصویر درب در کف اتاق حجم دیده می شود که توسط فرد باز می شود – خانه های زیر آب با سقف شیروانی شکل بر روی ستون هایی به صورت خطی ایستاده قرار دارند – مرد در اتاق در تصویر به صورت پرسپکتیو دیده می شود – در تصویر بعدی فانوس دریایی در مرکز تصویر به صورت نقطه دیده می شود
حسین محمدی سانیانی: